سوختن يا سوزاندن اسناد تاریخی در سالگرد مشروطه؟ شکوه میرزادگی
چند روز پیش نامه ای «خصوصی» داشتم از کارشناسی خوش نام که سال هاست در حوزه ی میراث فرهنگی کار کرده است. در این نامه او به صراحت آتش سوزی اخیر بافت تاریخی حسن آباد(1) را عمدی و کار بخشی از عوامل رژیم ذکر کرده است. این کارشناس (که خواسته از نام مستعار «کاشف» برای او استفاده شود) در نامه ی بلند خود می نویسد:« برخلاف آن چه در رسانه های دولتی منتشر شده، در آتش سوزی دفترخانه ی شماره ی 39 تهران،(2) فقط وصیت نامه ی دکتر مصدق یا نامه های آیت الله کاشانی سوخته نشد، بلکه هزارها نامه و سندی از بین رفت که مربوط می شدند به دورانی بلند ـ از سال های 1280 خورشیدی، حوالی تشکیل “انجمن باغ میکده”، تا سال های اول دهه 40 خورشیدی».(3)
اسناد دفترخانه ی 39
این کارشناس همچنین از وجود اسناد و نامه های افراد سرشناسی در دفترخانه ی 39 خبر می دهد که تازه دو هفته قبل از آتش سوزی برخی از روسای سازمان از وجودشان آگاه شده بودند. و چند روزی کپی برخی از آن ها بین شان دست به دست می گشت. این نامه ها بخشی مربوط به مکاتبات خصوصی و اداری افراد دولتی در دوران قاجاریه و دوران پهلوی اول و دوم بوده است، مثل نامه های ملکه جهان مادر احمدشاه، سپهدار اعظم، حسن مدرس، سیدضیاء، فروغی و ….و بخشی مربوط به مکاتبات روحانیون مشهور در همین دوران ها.