چرا در ایران انقلاب نمیشود؟ مهدی خلجی
رادیو فردا
جمهوری اسلامی همواره در «لحظه حساس کنونی» زیسته است. بحرانهای آن، مانند خودِ انقلاب، تغییر چهره میدهند یا تکثیر میشوند، ولی پایان نمیپذیرند. پس چرا نظام سیاسی هنوز با خطر بیثباتی روبهرو نیست؟ در سالهای اخیر، افزایش و گسترش شکاف طبقاتی، فساد سیستماتیک دولتی، و فشارهای بینالمللی، بر نارضایتی عمومی افزوده و اعتراضات سراسری پراکندهای برانگیخته است.
چرا حکومت، تاکنون، از پسِ کنترلِ اعتراضات برآمده است؟ طی چهار دهه گذشته، جریان خبررسانی از انحصار دولت درآمده است. رسانههای برونمرزی، به ویژه شبکههای ماهوارهای، فراگیریِ اینترنت و بسامدِ بالای سفرهای خارجی مردم تحولی بنیادی در روند اطلاعرسانی و آگاهی عمومی پدید آوردهاند. حتی رسانههای رسمی یا نیمهرسمی، به طور روزانه، فساد اقتصادیِ کارگزاران و وابستگان دولت را گزارش میدهند و گوشههایی از سرکوب مخالفان سیاسی و فعالان مدنی را فاش میکنند. بخش عظیمی از جامعه، خشم خود را از وضع موجود فرومیخورد. با این همه، چرا عمیقتر شدنِ احساس استیصالِ جامعه آن را از انفعال بیرون نمیآورد؟ آیا چشماندازی برای براندازی رژیم و برقراری دموکراسی هست؟
بدون توافق بر سر مفهوم «انقلاب» و تعریف نوعِ نظام جمهوری اسلامی، یافتن پاسخی برای این پرسشها دشوار است.
رادیو فردا
جمهوری اسلامی همواره در «لحظه حساس کنونی» زیسته است. بحرانهای آن، مانند خودِ انقلاب، تغییر چهره میدهند یا تکثیر میشوند، ولی پایان نمیپذیرند. پس چرا نظام سیاسی هنوز با خطر بیثباتی روبهرو نیست؟ در سالهای اخیر، افزایش و گسترش شکاف طبقاتی، فساد سیستماتیک دولتی، و فشارهای بینالمللی، بر نارضایتی عمومی افزوده و اعتراضات سراسری پراکندهای برانگیخته است.
چرا حکومت، تاکنون، از پسِ کنترلِ اعتراضات برآمده است؟ طی چهار دهه گذشته، جریان خبررسانی از انحصار دولت درآمده است. رسانههای برونمرزی، به ویژه شبکههای ماهوارهای، فراگیریِ اینترنت و بسامدِ بالای سفرهای خارجی مردم تحولی بنیادی در روند اطلاعرسانی و آگاهی عمومی پدید آوردهاند. حتی رسانههای رسمی یا نیمهرسمی، به طور روزانه، فساد اقتصادیِ کارگزاران و وابستگان دولت را گزارش میدهند و گوشههایی از سرکوب مخالفان سیاسی و فعالان مدنی را فاش میکنند. بخش عظیمی از جامعه، خشم خود را از وضع موجود فرومیخورد. با این همه، چرا عمیقتر شدنِ احساس استیصالِ جامعه آن را از انفعال بیرون نمیآورد؟ آیا چشماندازی برای براندازی رژیم و برقراری دموکراسی هست؟
بدون توافق بر سر مفهوم «انقلاب» و تعریف نوعِ نظام جمهوری اسلامی، یافتن پاسخی برای این پرسشها دشوار است.