
مرتضی کاظمیان
افزایش تصاعدی و تاریخی نرخ ارز در ایران بیتردید و در نگاه نخست، امری اقتصادی است. اما آیا زیر سایه سنگین «رژیم رانتی» مستقر در ایران، آنهم با رویکرد اقتدارگرایانه و مضمونی ایدئولوژیک، میتوان از یک بحران اقتصادی محض سخن گفت؟ به سختی میتوان به این پرسش، پاسخ مثبت داد.
برخی ناظران اقتصادی معتقدند که مبتنی بر جمع نرخ تورم ۵ ساله، نرخ رشد نقدینگی، متوسط نرخ رشد اقتصادی سالانه، و متوسط نرخ رشد سرمایهگذاری، جهش نرخ ارز با شاخصهای اقتصادی همخوانی دارد.
از همین زاویه، افزایش نرخ دلار به بیش از شش هزار تومان شاید با پارهای مداخلههای دولت کنترل شود، اما بهنوعی اجتنابناپذیر است.
از منظر مزبور، بهبود وضع اقتصادی و نیز تحقق ثبات در بازار نیازمند مدیریت یکپارچه مدبرانه و خردمندانه و تحقق «حکمرانی خوب» است؛ وضعی که در شرایط سیاسی ایران امروز موجود نیست.