Thursday, April 19, 2018

قم پایتخت آخوندهای مفتخور کشوری مستقل تبدیل شود




قم کشوری مستقل تبدیل شود
مدیر جامعه المرتضی: حوزه علمیه قم مانند واتیکان به کشوری مستقل تبدیل شود
«زمان آن فرا رسیده که حوزه علمیه قم به کشوری مستقل تبدیل گردد. کشوری با مرزهای جغرافیایی مشخص، پرچمی مخصوص، قانون اساسی ، پذیرفته شده در مجامع بین‌المللی و پذیرنده سفیران کشورهای مختلف.»

متن این یادداشت در تلگرام به شرح زیر است:
 کشوری به نام « قم »،
احمد زادهوش، مدیر جامعه المرتضی

زمان آن فرا رسیده است که حوزه علمیه قم به کشوری مستقل تبدیل گردد. کشوری با مرزهای جغرافیایی مشخص، پرچمی مخصوص، قانون اساسی پذیرفته شده در مجامع بین‌المللی و پذیرنده سفیران کشورهای مختلف.
چنین اظهاریه ای در اوضاع و احوالی که از هر سو موضوع فروپاشی جمهوری اسلامی و دوران گذار از این حکومت مطرح میشود و دلواپسان نظام هریک به تناسب مقام و موقعیت خود تلاش میکنند برای ممانعت از این سرنوشت محتوم «ایده» و «پیشنهادی» را ارائه نمایند. در این شرائط ، عجیب نیست اگر شخصی مانند «مدیرجامعه المرتضی» نیز آنچه را که بفکرش رسیده در تلگرام مطرح کند. تعجب از این بابت بود که این پیشنهاد از جانب مدیر موسسه ای میآید که تحت عنوان جامعه المرتضی وظیفه اش “تبلیغ اسلام” در جهان میباشد و بدین منظور، برای روحانیون و طلاب کلاس های “انگلیسی، روسی، چینی، اسپانیایی، پرتغالی، کره ای، ایتالیایی و …” می گذارد تا ایشان بتوانند در غرب به عنوان «میسیونار» انجام وظیفه کنند. چند نمونه از این فعالیت ها را که در وبسایت این موسسه درج شده است، میتوان مطالعه کرد. گزارش ها درمورد فعالیت های مراکز تبلیغی مختلف مانند “مرکز اسلامی واشنگتن”، “مرکز اسلامی منچستر”، “مرکز اسلامی دالاس”، “مرکز اسلامی کپنهاگ”، “مرکز اسلامی کپنهاگ” و … میباشد و حد و حدود وظایف «جامعه المرتضی» را روشن میکند.
از خود بپرسیم به چه دلیل احمد زادهوش مدیر جامعه المرتضی در این موقع به پیشنهاد “تبدیل حوزه علمیه قم به کشوری مستقل” با “مرزهای جغرافیایی مشخص، پرچمی مخصوص، قانون اساسی، پذیرفته شده در مجامع بین‌المللی و پذیرنده سفیران کشورهای مختلف” رسیده است. وی حتی تا آنجا در تخیل خود جلو میرود که برای تامین بودجه این کشورپیشنهاداتی دارد. وی تاکید میکند که با “اختصاص یک یا چند واحد اقتصادی مانند پالایشگاه یا پتروشیمی …بخشی از نیازهای مالی این کشور تامین خواهد شد”.
شاید خیلی از خوانندگان ندانند که «ایده» مدیر محترم جامعه المرتضی حرف جدید ی نیست. اولین بار در دوران انقلاب سال ۱۳۵۷ زمانیکه مردم به همه خواستهای خود مبنی بر انحلال ساواک، آزادی مطبوعات، آزادی زندانیان سیاسی و …رسیده بودند ولی همچنان به تظاهرات و اعتصابات برای یک پدیده نوظهوری بنام «جمهوری اسلامی» ادامه میدادند، دکتر شاپور بختیاربه صراحت اعلام داشت که زیر بار مجهولی بنام چمهوری اسلامی که تا کنون در تاریخ مذهب شیعه سابقه نداشته است نمیرود و برای اینکه اورا متهم به خودکامگی نکنند پیشنهاد کرد، حاضر است دور شهر قم دیوار بکشد تا «آیات اعظام» بتوانند مانند واتیکان در آن شهرحکومت مذهبی مورد نظرخود را ایجاد نمایند. منظور دکتر بختیار این بود که توده ناآگاه که عقلشان توسط خمینی دزدیده شده بود، متوجه شوند و بجای ویران کردن کشور اول این ایده را در معیاری کوچکتر، در شهرقم امتحان کنند. اکنون بعد از چهل سال که از حکومت جمهوری اسلامی ایران تحت عنوان ام القراء اسلام میگذرد و ایران به یک ویرانه تبدیل شده، ایده واتیکان سازی شهر قم بیشتر به یک طنز تلخ شبیه است تا یک پیشنهاد معقول. عالیجناب احمد زادهوش با زرنگی آخوندی در صدد فریب طلاب و آخوندهائی است که نگران از وی میپرسند در صورت فروپاشی حکومت سرنوشت ما هزاران طلبه و ملائی که در این موسسات تعلیم می بینیم، چه خواهد شد. فکر کرده با گفتن این حرف میتواند باعث دلخوشی طلاب شود.
ولی واقعیت این است که حتی خیلی قبل از فروپاشی حکومت اوضاع حوزه در هم خواهم ریخت. سوال هر آدم ملی معتقد به آینده این است که با توجه به خرجی که جامعه المرتضی و حوزه های مشابه در قم طی چهل سال گذشته روی دست ملت گذشته، با این تاسیسات گران قیمت چیست؟ به نظرمن جای هیچ نگرانی نیست. دولت اسلامی ناخواسته زمینه بسیار مناسبی را برای تاسیس یک دانشگاه و مرکز علمی جدید بوجود آورده است. این دانشگاه میتواند با بازگشت هزاران استاد ایرانی که در معتبر ترین دانشگاههای جهان تدریس میکنند به یکی از مهمترین دانشگاههای جهان تبدیت شود. مرکزیت علمی کرد که جهان برای فارغ التحصیلان و متخصص آن سر و دست بشکند.
حوزه علمیه قم یعنی مجموعه ای از تشکیلات و نظام مدیریت حوزه، شورای عالی، شورای گسترش، نهاد مرجعیت، جامعه مدرسین، نهادهای اقماری حوزه مثل جامعه المصطفی و مدیریت حوزه های خواهران از امکاناتی برخوردار است که میتواند براحتی چنین دانشگاه مدرنی را در خود جای دهد. به عالیجناب زادهوش هم پیشنهاد میکنیم بجای ایجاد این موسسه که توهم ایجاد یک کشور مستقل حوزه علمیه قم (مانند واتیکان) را بنماید، حوزه علمیه را برای ایجاد یک دانشگاه مدرن تخلیه نماید. در ضمن به کسانیکه همچنان دراین موسسه زبانهای خارجی تحصیل میکنند، توصیه میکنیم بدنبال کار شرافتمندانه ای باشند. برای مثال مترجمی، چون فکر میکنم در آینده نزدیک بسیاری از شرکتهای خارجی که در ایران سرمایه گذاری میکنند، به مترجم احتیاج وافر داشته باشند.