استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت: وابستگی به استکبار و ارز حاصل از نفت در دولت احمدینژاد بیش از پنج برابر افزایش یافت.
فرشاد مؤمنی پنجشنبهشب در مراسم پایانی چهارمین همایش تعامل صنعت و دانشگاه با رویکرد بهبود محیط کسبوکار در مشهد با اشاره به عملکرد دولتهای گذشته افزود: هرچند در اصول از دولت اصلاحات حمایت میکردم اما ازنظر اقتصادی از جدیترین منتقدان این دولت بودم در همین چارچوب بر اساس اسناد و آمارها معتقدم دران دوره نسبت به دوره بعدازآن خیلی بهتر عمل شد.
وی با اشاره به گزارش مرکز پژوهشهای مجلس در مهر سال ۱۳۹۲ اظهار کرد: بر این اساس وابستگی به ارز حاصل از نفت برای هر یک واحد تولید ناخالص داخلی در ایران در دوره احمدینژاد پنج برابر دوره دولت اصلاحات بود و به عبارتی تفاوت ۴۰۰ درصدی با دوره اصلاحات داشت.
این اقتصاددان افزود: باید این مسائل را واکاوی کرد چنانکه میزان هزینه دلارهای نفتی برای خلق یک واحد تولید ناخالص ملی در سالهای ۸۴ تا ۹۲، بیسابقهترین سطح فساد و ناکارآمدی در ۵۰ سال اخیر را رقم زد.
وی بابیان اینکه وضعیت کنونی اقتصاد کشور نگران کننده است، اظهار کرد: اما این به معنای یاس، سرخوردگی و مسلوب الاختیار بودن نیست و اگر خرد متعارف را بهکار بگیریم کشور ظرفیتهای لازم برای حرکت بهسوی توسعه و تغییر این شرایط را دارد.
وی با تاکید بر اینکه امروز زور تولید از دلالی کمتر است، گفت: این شرایط ازجمله گلوگاههای کشور است.
وی ادامه داد: ساختار نهادی کنونی ایران بهطور کامل به تولید پشت کرده درحالیکه یکی از شروط اساسی تولید و اقتصاد رو به توسعه وجود ساختار نهادی مشوق تولید است و باید بیش از تشویق بخش غیر مولد، تولید را حمایت کند اما در ایران این شرایط متفاوت است.
وی عنوان کرد: کسانی که امروز به سراغ فعالیت تولیدی میروند بیشتر رنج، آسیب و خطر میبینند و کمتر برخوردار میشوند اما آنانکه بهسوی فعالیتهای غیر مولد میروند شرایط مطلوبی یافته و سود بسیار میبرند.
وی افزود: برخوردهای سهلانگارانه و دور زننده هم تا امروز برای کشور مسیر نجات را باز نکرده است و نگاهی به اسناد رسمی دولتی که در خوشبینانه و محافظهکارانهترین شرایط این وضعیت را بحرانی تعریف میکند نشانگر جدی بودن این مساله است.
وی گسست نظاموار بین ساحت دانایی و عمل را از مسائل بنیادی دانست و اظهار کرد: از پیروزی انقلاب تا امروز تقریباً هر شیوهای که برای برقراری پیوند بین آنها در نظر بوده در دستور کار قرارگرفته است اما همچنان مشکل به قوت خود باقی است.
وی ادامه داد: گزینه رقیب خلاقیت، توزیع مجدد نامیده میشود یعنی چیزی خلق نشود و داشتهها و موجودیها فقط جابهجا شود.
مؤمنی توزیع مجدد را که میتواند بحرانآفرینی کند، مذموم دانست و گفت: این نوع توزیع همان داراییهایی است که از طریق رانت، ربا و فساد ایجاد میشود.
وی گفت: وقتی عدهای که زورشان غالب است و چیزی خلق نمیکنند، قدرت جابهجایی موجودیها را دارند، در این شکل، توزیع مجدد نمود مییابد و در این شرایط، دیده شدن بخشی از زلف زنان، مهمتر از مناسبات ربا میشود.
وی ادامه داد: وقتی توزیع مجدد بیشازحد بسط یابد بقای جامعه مورد تهدید قرار میگیرد، بحران کمیابی تشدید میشود و رقابتها شکل مخرب و حذفی به خود گرفته و همکاری موضوعیت خود را از دست میدهد و در این شرایط الگوی مسلط بر مناسبات جامعه، ستیز شده و هرکسی برای دستاندازی به یک دارایی باید دیگری را حذف کند.
وی در دستور کار قرار گرفتن علم و تولید علم محور را عامل ایجاد فرصت در این زمینه دانست و گفت: گروههایی که از واردات محصولات کشاورزی سود آنچنانی میبرند، برنامهای به نام طرح نکاشتن طراحی کردهاند، گویی در کشور ما مفت خوارگی و درو کردن نکاشتهها آنقدر کم است که میخواهند کشاورزان هم به این خیل بپیوندند
منبع ایرنا