Monday, January 6, 2014

قسمتی از عذاب زن های بی حجاب را بخوانید



 برای یک تار مو این همه عذاب
به راستی که چه خدای بیرحم و شکنجه گری
آقا من مسلمون نیستم
تقصیر من چیه که زن متولد شدم




 پیامبر اسلام در معراج 

(1) زنی‌ را دیدم‌ که‌ به‌ موهای‌ سرش‌ در دوزخ‌ آویزان‌ بود، و مغزش به‌ جوش‌ وغَلَیان‌ آمده‌ بود

(2) زنی‌ را دیدم‌ که‌ به‌ زبان‌ خود آویزان‌ بود، و حمیم‌ (آب‌ داغ‌ جهنّم)‌ در حلقوم‌ او فرو میریخت‌

(3) زنی‌ را دیدم‌ که‌ به‌ دو پستان‌ خود آویزان‌ بود

(4) زنی‌ را دیدم‌ که‌ گوشت‌ بدن‌ خود را می خورد، و آتش‌ از زیرش‌ افروخته‌ می‌ شد

(5) زنی‌ را دیدم‌ که‌ دوپایش‌ به‌ دو دستش‌ بسته‌ شده‌ بود، و مارها و عقرب‌ها بر او مسلّط‌ بودند

(6) زنی‌ را دیدم‌ که‌ کور و کر و لال‌، در صندوقی‌ از آتش‌ بود، و مغز سرش‌ از دو سوراخ‌ بینی‌ اش‌ خارج‌ می ‌شد، و بدن‌ او از مرض‌ پیسی‌ و مرض‌ خوره‌ تکّه‌ تکّه‌ شده‌ بود

(7) زنی‌ را دیدم‌ که‌ به‌ دو پایش‌ در تنوری‌ از آتش‌ آویزان‌ بود

(8) زنی‌ را دیدم‌ که‌ گوشت‌ بدنش را از جلو و عقب‌ با قیچی‌ هایی‌ از آتش‌ می‌ بریدند

(9) زنی‌ را دیدم‌ که‌ صورت‌ و دو دستش‌ در آتش‌ میسوخت‌؛ و خودش، اَمعاء (= روده‌ های)‌ خود را می ‌خورد

(10) زنی‌ را دیدم‌ که‌ سرش‌ سر خوک‌، و بدنش‌ بدن‌ خر بود؛ و در هزار هزار گونه‌ عذاب‌ فرو رفته‌ بود

(11) زنی‌ را دیدم‌ که‌ بر شکل‌ سگ‌ بود، و آتش‌ از دُبُر (باسن او)‌ داخل‌ و از دهانش‌ خارج‌ می‌ شد؛ و ملائکۀ عذاب‌ سر او و بدن‌ او را با گرزهای‌ آتشین‌ می ‌زدند

فاطمه‌ (سَلامُ الله‌ِ عَلَیها) گفت‌: ای‌ حبیب‌ من‌! و ای‌ روشنی‌ و تازگی‌ بخش‌ نور چشم‌ من‌! ای‌ رسول‌ خدا! اعمال‌ و کردار این‌ زنان‌ چه‌ بوده‌، که‌ خداوند اینگونه‌ عذاب‌ را برای‌ آنها مقرّر فرموده‌ است‌؟ رسول‌ الله‌(ص) فرمود: ای‌ دختر من‌

(1) آن‌ زنی که‌ به‌ مویش‌ آویزان‌ بود، زنی‌ است‌ که‌ موی‌ خود را از مردان‌ نمی ‌پوشاند .

(2) آن‌ زنی‌ که‌ به‌ زبانش‌ آویزان‌ بود، زنی‌ است‌ که‌ شوهر خود را اذیّت‌ می‌ کند .

(3) آن‌ زنی‌ که‌ به‌ پستانش‌ آویزان‌ بود، زنی‌ است‌ که‌ از رفتن‌ به‌ فِراش‌ و هبستری با شوهر خود، خودداری‌ می‌ کند (= تمکین نمی کند) .

(4) آن‌ زنی‌ که‌ گوشت‌ بدن‌ خود را می خورْد،‌ زنی‌ است‌ که‌ بدن‌ خود را برای‌ مردم‌ زینت‌ می ‌کند .

(5) آن‌ زنی‌ که‌ دو پایش‌ به‌ دو دستش‌ بسته‌، و مارها و عقرب‌ها بر او مسلّط‌ شده‌ بودند، زنیست‌ که‌ آب‌ وضویش کثیف‌ است‌، و لباسش‌ کثیف و نجس‌ است‌، و از جَنابَت‌ و حیض‌ غسل‌ نمیکند، و خود را پاکیزه‌ و نظیف‌ نمیدارد، و نماز را سبک‌ می شمارد .

(6) آن‌ زنی‌ که‌ کور و کر و لال‌ بود، زنی‌ است‌ که‌ از زنا بچّه‌ می زاید و آن‌ بچّه‌ را به‌ شوهرش‌ نسبت‌ می دهد .

(7) آن‌ زنی‌ که‌ به‌ دو پایش‌ آویزان‌ بود،‌ زنی‌ است‌ که‌ بدون‌ اجازۀ شوهرش‌ از خانه‌ بیرون‌ می ‌رود .

(8) آن‌ زنی‌ که‌ گوشت‌ بدنش را با قیچیها میبُریدند، زنی‌ است‌ که‌ خود را بر مردان‌ عرضه‌ می‌ دارد .

(9) آن‌ زنی‌ که‌ گوشت‌ صورت‌ و بدنش‌ می ‌سوخت‌ و امعاء و روده‌های‌ خود را می ‌خورد، زنی‌ است‌ که‌ واسطۀ عمل‌ نامشروع‌ بین‌ دو نفر می ‌گردد .

(10) آن‌ زنی‌ که‌ سرش‌ همچون‌ سر خوک‌ و بدنش‌ همانند بدن‌ الاغ بود، زنیست‌ که‌ سخن‌ چینی‌ می کند، و دروغ‌ زن‌ و دروغ‌ پرداز است‌ .

(11) آن‌ زنی‌ که‌ بر شکل‌ و صورت‌ سگ‌ بود و آتش‌ از دُبُرش‌ (= از باسنش) داخل‌ و از دهانش‌ خارج‌ می‌ گردید، زن‌ آوازه‌ خوانی‌ است‌ که‌ در مجالس‌ شادی (مثل مولودی و عروسی و پارتی ها) و مجالس غم (مثل مجالس نوحه خوانی آلوده به غِناء) آواز می خواند، و نیز حسادت‌ می ‌ورزد .

*عُیُونُ اَخبارِ الرِّضا (عَلَیهِ السَّلامُ)، تألیف مرحوم شیخ صدوق (ره) - درگذشته بسال 381 ق – متن عربی: ج2/ ص10و11؛ ترجمۀ شادروان علی اکبر غفاری: ج1/ ص663-666.
*بِحارالاَنوار، تألیف مرحوم علاّمۀ مجلسی (ره) - درگذشته بسال 1110 ق، ج 8/ ص309.
*حیات القلوب (به زبان فارسی)، تألیف مرحوم علاّمه مجلسی (ره)، ج 2 / ص 292].

باحجاب به بهشت و بدحجاب به جهنم