«مردمى كه از صراط مىگذرند بر چند دستهاند و صراط دقيقتر از تار مو و برندهتر از شمشير است: گروهى مانند برق از آن مىگذرند؛ گروهى همانند دويدن اسب از آن رد مىشوند؛ گروهى با سينهخيز از آن مىگذرند؛ گروهى در حالت پيادهروى مىگذرند و گروهى افتان و خيزان مىروند؛ گاهى آتش آنان را در مىيابد و گاهى آنها را رها مىكند».
بحارالأنوار، ج 8، ص 249
. اما آنهايى كه نتوانند از پل بگذرند و در آتش دوزخ سقوط كنند، دو دستهاند: يا مستكبراند و اميد نجاتى براى آنها نمىماند و تا ابد گرفتار دوزخ خواهند بود و گروهى مدتى - با توجه به شدت گناهانشان - در جهنم درنگ مىكنند و آنگاه نجات پيدا مىكنند.
مكارم شيرازى، ناصر، پيام قرآن، ج 6، ص 483
